…. ถ้าคิดจะพูดอะไรกับใครซักคน …
หรือจะทำอะไรให้ใครซักคนเจ็บ ….
อย่าลืมว่า ….. เราไม่สามารถ
เรียกสิ่งที่พูดออกไปกลับมาได้อีกแล้ว
ถ้าหวังว่าให้คนนั้นเจ็บ ก็สมหวังแล้ว
แค่ไม่รู้ว่า … ซักวัน เราจะอยากให้คนนั้นหายเจ็บรึเปล่า
ไม่รู้ว่าซักวันเราจะรู้สึกผิดที่พูดออกไปรึเปล่า
เพราะมันเรียกคืนมาไม่ได้แล้ว
ถ้าซักวัน เราเองที่ต้องเป็นคนเสียใจ
ที่พูดแบบนั้น…ที่ทำแบบนั้น
เราก็ไม่สามารถ กลับไปแก้ไขได้แล้ว
ทำได้แค่ ขอโทษ
แล้วคุณล่ะ เป็นแบบนี้ไหม
…ขอโทษ…อาจจะได้รับการยกโทษ
แต่ที่เจ็บปวด …ไม่รู้ว่า …จะหายเมื่อไหร่
ความสัมพันของคนเราก็เหมือนแก้วน้ำใบนึง
มันไม่ได้เปราะบางอะไรมาก
ถ้าเราไม่ได้เผลอทำหลุดมือ
… หรือจงใจทำให้มันแตก
แต่ถ้ามันแตกไปแล้ว ทำยังไงก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม
เราต้องใช้เวลาซักเท่าไหร่ ประกอบมันขึ้นมาใหม่
แล้วต้องโดนมันบาด ซักกี่แผลมันถึงจะกลับมาเป็นแก้วได้
ถึงอย่างนั้น..มันก็ไม่มีวันเหมือนเดิม….
……ก่อน..จะต้องพูดว่า..ขอโทษ
อยากให้รักษาจิตใจ ..คนที่เรารัก คนที่รักเราให้มากๆ
อย่าให้ต้องเสียเวลามา เจ็บปวด.